حامد محمدی لورون_در حالی که اکثرا سایت های نمایشگاهی کشور با رکود و تعطیلی مواجه شده اند نمایشگاه بین المللی تهران در عرض دو ماه آخر سال ۱۳۹۹ و در اوج پاندمی کرونا نزدیک به ۳۰ رویداد نمایشگاهی برگزار کرده که این نشان آشکار تبعیض و انحصار این صنعت می باشد .

به گزارش کافه اقتصاد_ ، انحصار طلبی و باندبازی در هر سیستم و فعالیتی ریشه دوانده باشد ، بزگترین ضربه و آفت محسوب می شود و اگر با این روال مسموم مقابله نشود ، بخش بزرگ فعالیت سیستم یا سازمان تحت تاثیر بخش کوچک زیاده خواه قرار گرفته و آسیب و نتایج سو آن به دولت و مردم تحمیل خواهد شد.

صنعت نمایشگاهی به عنوان پیشانی صادرات ‌و بزرگترین ابزار ارتباطی صنایع دارای اهمیت و جایگاه ارزشمندی است و اگر این صنعت بدرستی مدیریت و راهبری شود گشایش های فراوانی در حوزه صنعت و توسعه اقتصادی عاید کشور خواهد شد.

اما سوال اینجاست آیا صنعت نمایشگاهی که عمر فعالیت آن در کشور از پنج دهه هم بیشتر می باشد متعلق به یک گروه و اشخاص خاص است و یا تمام فعالان صنعتی و نمایشگاه های سراسر کشور با دارا بودن ظرفیت و استانداردهای لازم می توانند در نتایج مثبت و امتیازات این صنعت بهره مند شوند.

با بررسی دقیق می توان براحتی دریافت صنعت نمایشگاهی کاملا بصورت زنجیره وار و انحصاری در اختیار گروهی خاص قرار گرفته و اکثر استان های برخوردار کشور و از جمله ۱۵ استان مرزی که از ظرفیت بالایی در برگزاری رویدادهای نمایشگاهی برخوردار هستند بصورت ناعادلانه از منافع این صنعت محروم شده اند.

در حالی که اکثرا سایت های نمایشگاهی کشور با رکود و تعطیلی مواجه شده اند، نمایشگاه بین المللی تهران در طی دو ماه آخر سال ۱۳۹۹ و در اوج پاندمی کرونا نزدیک به ۳۰ رویداد نمایشگاهی برگزار کرده است که این نشان آشکار تبعیض و انحصار این صنعت می باشد .

  • نویسنده : حامد محمدی لورون
  • منبع خبر : اختصاصی کافه اقتصاد